Artık aklıma siz geliyorsunuz, ikiniz, ikinizin hayatı, anıları, her şeyi.

Allahım kurtar beni bu kısır döngüden.

Nedir bu geçmişe bağlılık anlamıyorum ki.

Hergün insan geçmişi düşünerek yer mi geleceğinden saatlerini.

Artık yaşlanıyorum yemin ederim. Göz pınarlarımm kurudu. Bağrımda bir taş var yutkunamıyorum bile sanki. Kendini sevmek bu kadar zor mu, kendini affetmek,çok
geç demeden yeniden başlamak.

Neden diyip sorgulamadan devam etmek bu kadar zor mu?:

Kolay olan vazgeçip içe dönmek mi?

Hep de vazgeçmek mi?

Hiç mi erkek yok seni anlayabilecek olan, hiç mi hayatını sürdürebilecek olanağın yok*

Bu şükürsüzlük neden?

Elbet vardır yaşadığına göre bir yerlerde kısmet olan bir şeyler.

Yıpratınca kendini raydan çıkmaz mı her şey?

Yazmadın mı bunu yıllarca her yere?

Kazanacağım, başaracağım demedin mi her şeye rağmen?

Pes edenleri kınamadın mı?

Yakışır mı deniz kenarında şarapçı zihniyeti sürmek?

Yakışır mı geleceğe buhurlu gözlerle bakmak?

Neden bu zayıflık, cehaletten mi gelir yoksa?

Çözülmeyen nedir şu dünyada?