1 Ağustos 2010 Pazar

Hello,

I want to mention that critizing people who says they were socializing on the internet.
That is true, I think. Because there are a lot of people who are suffer from lonelyness.
Internet provides that following others life, theirs happiness, marriages, sadness...
They are sharing everything which they live. We are following them or watching.
Because lonelyness isnt a pleasure for us and so that is needed. That is like gossip.

We are a social type of organism :) (may be this word isnt good) We are curious about others life.
We are learning a lot of event. This provides us to connect to live.
On the other hand We find ourselves in those photos.
May be We want to go to sea and swim. But for example we have no time or no money or no friends.
So I disagree who is criticizing socilazing on the internet. This era makes us to use them different aims. (It was too difficult to write this sentences, I used dictionary because I coluldnt remember some words for example swim :) But ı dont think giving up writing this language, it will be difficult but it may be useful for me to remember a language which takes a long time to learn.)

Good byes, muckss.

22 Temmuz 2010 Perşembe

Artık aklıma siz geliyorsunuz, ikiniz, ikinizin hayatı, anıları, her şeyi.

Allahım kurtar beni bu kısır döngüden.

Nedir bu geçmişe bağlılık anlamıyorum ki.

Hergün insan geçmişi düşünerek yer mi geleceğinden saatlerini.

Artık yaşlanıyorum yemin ederim. Göz pınarlarımm kurudu. Bağrımda bir taş var yutkunamıyorum bile sanki. Kendini sevmek bu kadar zor mu, kendini affetmek,çok
geç demeden yeniden başlamak.

Neden diyip sorgulamadan devam etmek bu kadar zor mu?:

Kolay olan vazgeçip içe dönmek mi?

Hep de vazgeçmek mi?

Hiç mi erkek yok seni anlayabilecek olan, hiç mi hayatını sürdürebilecek olanağın yok*

Bu şükürsüzlük neden?

Elbet vardır yaşadığına göre bir yerlerde kısmet olan bir şeyler.

Yıpratınca kendini raydan çıkmaz mı her şey?

Yazmadın mı bunu yıllarca her yere?

Kazanacağım, başaracağım demedin mi her şeye rağmen?

Pes edenleri kınamadın mı?

Yakışır mı deniz kenarında şarapçı zihniyeti sürmek?

Yakışır mı geleceğe buhurlu gözlerle bakmak?

Neden bu zayıflık, cehaletten mi gelir yoksa?

Çözülmeyen nedir şu dünyada?

20 Temmuz 2010 Salı

Ne acı değil mi sen bana bir daha hiçbir zaman dönmeyeceksin.

Aslında ayrılıklar o yüzden bu kadar acı. Ölüm acısı gibi olduğu için ayrılık.

Ama bilirsin ki aslında o ölmedi ve başka biriyle birlikte insan egosu bunu kaldıramaz.

Oysa ki o seni ömür boyu sevmek ve istemek zorunda değildir. Ne büyük bir cehalet değil mi?

Bir yandan işsizlik bir yandan bahtsızlık vurur. Güçlü olmak çok zordur. Yaşama nedenin belki de ailendir. Ama yine de bazı git gellerin vardır. Ürkütücü olan yaşlılık ve yalnızlıktır. Ölüme yakın olmak mıdır korkutan.

Dışarı çıkarsın ve deli gibi susarsın ya da acıkırsın. Paran yoksa çekersin açlığı da susuzluğu da.

Kimseden de isteyemezsin. Yine dönersin ailenin kucağına. Bu acizlik karamsarlık da yaratır.
Bunalıma daçok rahat girersin. Artık yüzüm güzel bahtım şansım da güzel olsun dersin ama
sonuç değişir mi şüphelisindir.

Canını taşımak ağır gelir mi insana? Geliyor işte. Duygular beyin boş kaldığında boğmaya yeltenir düşüncelerini. Her şey kapkara olur. Çözüm bulanıktır çünkü gözlerin bıkmıştır gözyaşı dökmekten. Bu da yaşlılığında sana fazlasıyla zarar olarak geri dönecektir.

Akıllı olmak gereklidir. Sadece gerekeni yapmak gerisini Allaha bırakmak. Ağlasan da kafayı da yesen çözüm değildir bu. Bunlara devam edersen kaybolursun gerçek dünyada. Bulanık zihiinle
yaşayamazsın.

Hayat acı benim gibilere. Yüzüm güler büyük bir saflıkla ben burdayım iyiyim yaşıyorum dercesine ama bu yetmez. Para büyük bir gerçekliktir. Yemezsen içmezsen olmaz. Kaç saat dayanabilirsin ki hele bu sıcakta susuz kalmak.

Ölmek de çözüm değil. Çözüm gerekeni yapıp beklemek. Umutlu olmak pes etmemek ve akıllı olmak, kalp kırmamak, duygusal olmamak, mantıklı olmak.

Bugunlük bu kadar yeter sanırım. İnşallah birgün herşey yoluna girer.

19 Temmuz 2010 Pazartesi

Blogum var artık.

En sonunda kavuştum ben de özgürce yazabileceğim bir alana.

Eskiden neydi öyle günlükler karıştırılacak diye yazamazdık herşeyi.

İnterneti seviyorum bilgi kirliliği şeklinde bana yansımadığı sürece.

Bir arkadaşım tavsiye etti bolg oluşturmamı. Ne zamandır da aklımdaydı. Bugun kısmet oldu.

inşallah rahatlamama yardımcı olur. Beynimde kaynayan fikirler baskı yapıyor zamanla dışa vurmadığım zaman.